(فرستنده : جمیل از سنندج)
این مپندار که نقش تو رود از نظرم / خاطرت جمع که در خواب پریشان منی .
(فرستنده : جمیل از سنندج)
در دل و جان خانه کردی عاقبت / هر دو را دیوانه کردی عاقبت / ای ز عشقت عالمی ویران شده / ترک این ویرانه کردی عاقبت .
(فرستنده : نوید رشیدی از سنندج)
در زدم او گفت جانم کیستی / گفتمش تو عاشق من نیستی ؟ / گفت نه ، اما ببینم تا به کی / پشت این در منتظر می ایستی .
(فرستنده : صدف)
پروانه نمی میرد چون گل به بغل دارد / این سینه نمی میرد چون یاد تو را دارد .
(فرستنده : حجی چاوشی از امیدیه)
کسانی که همیشه در سایه زندگی می کنند ، برای دیگران سایه ای ندارند .
(فرستنده : یغما از مامونیه)
من روزگار را با غم یار طی کنم ، تا در دل این غم است ، غم روزگار چیست ؟
(فرستنده : نسیم بهاری از نیشابور)
عشق زیباترین آهنگ هستی است که بی آن زندگی معنایی ندارد .
(فرستنده : عمادالدین دهنشین از رودان) تقدیم به معصومه .
خوش تر از قالی کرمان غزلی ساخته ام / نخ به نخ زیر قدمهای تو انداخته ام / من همان قالی پا خورده ی خاک آلودم / که رخم زیر قدمهای تو انداخته ام .
(فرستنده : نوید رشیدی از سنندج)
تو مرا فریاد کن ای هم نفس / این منم آواره ی فریاد تو / این فضا با بوی تو آغشته است / آسمانم پر شده از یاد تو .
(فرستنده : سحر دلشکسته)
دلم می سوزد از باغی که می خشکد ز بی آبی ، نه دیداری ، نه دلداری ، نه دستی بر سر یاری ، مرا آشفته می سازد چنین آشفته بازاری .
این مپندار که نقش تو رود از نظرم / خاطرت جمع که در خواب پریشان منی .
(فرستنده : جمیل از سنندج)
در دل و جان خانه کردی عاقبت / هر دو را دیوانه کردی عاقبت / ای ز عشقت عالمی ویران شده / ترک این ویرانه کردی عاقبت .
(فرستنده : نوید رشیدی از سنندج)
در زدم او گفت جانم کیستی / گفتمش تو عاشق من نیستی ؟ / گفت نه ، اما ببینم تا به کی / پشت این در منتظر می ایستی .
(فرستنده : صدف)
پروانه نمی میرد چون گل به بغل دارد / این سینه نمی میرد چون یاد تو را دارد .
(فرستنده : حجی چاوشی از امیدیه)
کسانی که همیشه در سایه زندگی می کنند ، برای دیگران سایه ای ندارند .
(فرستنده : یغما از مامونیه)
من روزگار را با غم یار طی کنم ، تا در دل این غم است ، غم روزگار چیست ؟
(فرستنده : نسیم بهاری از نیشابور)
عشق زیباترین آهنگ هستی است که بی آن زندگی معنایی ندارد .
(فرستنده : عمادالدین دهنشین از رودان) تقدیم به معصومه .
خوش تر از قالی کرمان غزلی ساخته ام / نخ به نخ زیر قدمهای تو انداخته ام / من همان قالی پا خورده ی خاک آلودم / که رخم زیر قدمهای تو انداخته ام .
(فرستنده : نوید رشیدی از سنندج)
تو مرا فریاد کن ای هم نفس / این منم آواره ی فریاد تو / این فضا با بوی تو آغشته است / آسمانم پر شده از یاد تو .
(فرستنده : سحر دلشکسته)
دلم می سوزد از باغی که می خشکد ز بی آبی ، نه دیداری ، نه دلداری ، نه دستی بر سر یاری ، مرا آشفته می سازد چنین آشفته بازاری .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر